Traduzione database progettovidio

annuncio pubblicitario
Traduzione database progettovidio
Brano : Ab urbe condita IV, 39
Autore : Livio
Originale
[39] Et cum iam parte nulla sustinerentur, dat signum Volscus imperator, ut parmatis, novae cohorti hostium,
locus detur donec impetu inlati ab suis excludantur. Quod ubi est factum, interclusi equites nec perrumpere
eadem qua transierant posse, ibi maxime confertis hostibus qua viam fecerant, et consul legionesque
Romanae cum quod tegumen modo omnis exercitus fuerat nusquam viderent, ne tot fortissimos viros
interclusos opprimeret hostis, tendunt in quemcumque casum. diversi Volsci hinc consulem ac legiones
sustinere, altera fronte instare Tempanio atque equitibus; qui cum saepe conati nequissent perrumpere ad
suos, tumulo quodam occupato in orbem se tutabantur, nequaquam inulti; nec pugnae finis ante noctem fuit..
Consul quoque nusquam remisso certamine dum quicquam superfuit lucis hostem tenuit. Nox incertos
diremit; tantusque ab imprudentia euentus utraque castra tenuit pauor ut relictis sauciis et magna parte
impedimentorum ambo pro victis exercitus se in montes proximos reciperent. Tumulus tamen circumsessus
ultra mediam noctem est; quo cum circumsedentibus nuntiatum esset castra deserta esse, victos rati suos et
ipsi, qua quemque in tenebris pauor tulit, fugerunt. Tempanius metu insidiarum suos ad lucem tenuit.
Digressus deinde ipse cum paucis speculatum, cum ab sauciis hostibus sciscitando comperisset castra
Volscorum deserta esse, laetus ab tumulo suos devocat et in castra Romana penetrat. Ubi cum vasta
desertaque omnia atque eandem quam apud hostes foeditatem invenisset, priusquam Volscos cognitus
error reduceret, quibus poterat sauciis ductis secum, ignarus quam regionem consul petisset, ad urbem
proximis itineribus pergit.
Traduzione
39 Quando ormai da nessuna parte si poteva resistere al loro attacco, il comandante dei Volsci ordina di
lasciar libero il passo a quella singolare coorte di nemici armati di scudi leggeri finch?, trascinata dal suo
impeto, non si trovasse tagliata fuori dai compagni. Allorch? l'ordine venne eseguito, i cavalieri, intrappolati,
non riuscirono pi? a sfondare l? dove erano passati, perch? i nemici erano andati a serrarsi proprio nel punto
dove i cavalieri avevano fatto breccia. Cos?, quando il console e le legioni romane non videro pi? gli uomini
che poco prima avevano protetto l'intero esercito, tentarono il tutto per tutto per evitare che il nemico
annientasse, dopo averli intrappolati, tanti valorosi soldati. I Volsci, divisi in due fronti, da una parte tenevano
testa al console e alle legioni e dall'altra incalzavano Tempanio e i suoi cavalieri. Questi ultimi, nonostante i
ripetuti tentativi, non erano riusciti ad aprirsi un varco verso i compagni, e, occupata un'altura, si difendevano
disposti in cerchio, non senza ribattere colpo su colpo. La battaglia dur? fino al calar della notte. Anche il
console continu? a impegnare il nemico in uno scontro senza soste finch? rimase un barlume di luce. La
notte separ? i contendenti quando la battaglia era ancora incerta. L'impossibilit? di prevederne l'esito
provoc? in entrambi gli accampamenti un tale terrore che tutti e due gli eserciti, dopo aver abbandonato i
feriti e gran parte dei bagagli, ripararono, come se fossero stati vinti, sulle alture vicine. Tuttavia la collina fu
assediata fino oltre la mezzanotte. Ma quando agli assedianti arriv? notizia che il loro accampamento era
stato abbandonato, pensando che i compagni fossero stati vinti, fuggirono anch'essi nelle tenebre, ognuno
dove lo portava la paura. Tempanio, temendo un'imboscata, tenne fermi i suoi fino all'alba. Poi, sceso in
ricognizione con pochi uomini, informandosi presso alcuni nemici feriti, venne a sapere che l'accampamento
dei Volsci era stato abbandonato. Felice per questa notizia, grid? ai suoi uomini di scendere dalla collina ed
entr? nel campo romano. Ma avendo qui trovato tutto deserto, abbandonato e nella stessa desolazione
dell'accampamento nemico, prima che i Volsci, rendendosi conto dell'errore, tornassero indietro, prese con
s? i feriti che gli era possibile trasportare e, ignorando in che direzione fosse andato il console, si avvi? per la
strada pi? breve verso la citt
Scarica